You are currently viewing Το Modern Yogi Μιλάει με τον Gregor Maehle – #Yoga Confessions 3

Το Modern Yogi Μιλάει με τον Gregor Maehle – #Yoga Confessions 3

Πριν από λίγους μήνες είχα την ευκαιρία να συναντήσω για πρώτη φορά τον Gregor Maehle στο retreat που διοργάνωσε με τη σύζυγό του Monica Gauci στην Πάρο. Το retreat ήταν μια μοναδική εμπειρία και παρόλο που είχα διαβάσει όλα τα βιβλία του μερικές φορές & οι πρακτικές μου ήταν οικείες, μου άφησε ένα πραγματικά εντυπωσιακό αποτύπωμα… Μπορείτε να βρείτε περισσότερα για την προσωπική μου εμπειρία σε αυτό το άρθρο – εδώ.

Στο τέλος του retreat είχα την ευκαιρία να συζητήσω με τον Γκρέγκορ και να των ρωτήσω κάποιες ερωτήσεις σχετικά με τη γιόγκα και την πρακτική. Ο Gregor είναι ένας διεθνής δάσκαλος ashtanga, συγγραφέας πέντε βιβλίων και τώρα ζει σε ένα τροπικό δάσος στην ενδοχώρα του Byron Bay, όπου περιστασιακά οργανώνει μαζί με την Monica εκπαιδευτικά για δασκάλους (Θα βρείτε το πλήρης βιογραφικό στο τέλος του άρθρου).

Μπορείτε να βρείτε την ακουστική έκδοση της συνέντευξης εδώ.

 

ΑντώνηςΗ γιόγκα είναι ένα παραδοσιακό σύστημα, νομίζετε ότι μπορεί να ενσωματωθεί στον σύγχρονο τρόπο ζωής; Είναι εφικτό χωρίς να γίνει κάποιος ασκητής;

Gregor: Πιστεύω ότι είναι πραγματικά πολύ σημαντικό να το εφαρμόσουμε, διότι πιστεύω ότι όλη αυτή η κρίση που έχουμε στον κόσμο: Περιβαλλοντική κρίση, η κρίση με το διοξείδιο του άνθρακα(CO2), οξίνιση των ωκεανών, όλο και περισσότερα πλαστικά απόβλητα στους ωκεανούς, αύξηση των ψυχικών ασθενειών στους ανθρώπους, όλα αυτά πιστεύω ότι είναι συνδεδεμένα. Προς το παρόν επικεντρωνόμαστε σε μεγάλο βαθμό στο CO2, αλλά αυτό που βρίσκεται πίσω από το CO2 είναι στην πραγματικότητα αυτό που θα μπορούσαμε να αποκαλούμε αχαλίνωτο υλισμό ή απληστία; Aν και είναι δύσκολο να πούμε ακριβώς τι είναι η απληστία. Ουσιαστικά όλες αυτές οι πολλαπλές συγκλίνουσες κρίσεις δείχνουν το γεγονός ότι εμείς ως ανθρωπότητα έχουμε χάσει συλλογικά την ψυχή μας.

Πιστεύω λοιπόν ότι υπήρξε μια στιγμή στην ιστορία μας όπου ίσως να ήμασταν απλούστεροι αλλά είχαμε την ψυχή μας, και αυτό φαίνεται πολύ όταν κοιτάζουμε τις αυτόχθονες κοινωνίες. Οπότε τα έχουμε χάσει όλα αυτά, και τελικά αυτό μας δείχνει ότι όλες αυτές οι κρίσεις που βλέπουμε στην ανθρώπινη κοινωνία μας είναι και αυτά που μας οδηγούν: έχουμε καταστρέψει το 85% των περιοχών άγριας φύσης του πλανήτη, έχουμε σκοτώσει από τη δεκαετία του 1960 τα 2/3 από όλα τα άγρια θηλαστικά, καθημερινά κάνουμε 60 είδη ζώων και 40 είδη φυτών να είναι υπό εξαφάνιση, πράγμα που σημαίνει ότι ολόκληρη η βιόσφαιρα είναι στην πραγματικότητα σε μια έκκληση μαζικής εξαφάνισης που προκαλείται από τους ανθρώπους.

Και στη βάση αυτού βρίσκεται μια πνευματική κρίση, και η πνευματική κρίση σημαίνει ότι έχουμε χάσει τον εαυτό μας, έχουμε χάσει τον δρόμο μας. Έτσι όταν κοιτάζουμε τις αυτόχθονες κοινωνίες η λειτουργία του ανθρώπου είναι ότι θέλει να είναι ο φύλακας του κήπου, ο προστάτης της βιόσφαιρας, έτσι αυτό είναι αυτό που έχουμε χάσει, ζούμε και ενεργούμε σαν ολόκληρη η βιόσφαιρα να είναι ένα εμπορικό κέντρο και μπορούμε να πάρουμε ότι θέλουμε και δεν δίνουμε πολλά πίσω, στην πραγματικότητα δίνουμε πίσω μόνο το θάνατο και την καταστροφή.

Συνεπώς, νομίζω ότι η γιόγκα μπορεί να μην είναι ο μόνος δρόμος, αλλά η γιόγκα είναι ένα μονοπάτι που βοηθά τους ανθρώπους να βρουν την πνευματικότητα τους και αυτό σημαίνει ότι φτάνουμε σε ένα σημείο όπου βιώνουμε τους εαυτούς μας ως ανθρώπινα όντα, σαν ένα αναπόσπαστο κομμάτι της βιόσφαιρας και ότι έχουμε κάποιο καθήκον εδώ και αυτό το καθήκον είναι να μην δρούμε μόνο προς το συμφέρον του εαυτού μας και της ανθρωπότητας, αλλά προς το συμφέρον της βιόσφαιρας στο σύνολό της, δεν υπάρχουν μορφές ζωής που έχουμε το δικαίωμα να εξαφανίσουμε και όλοι έχουν κάποιο σκοπό για να είναι εδώ. Και έτσι νομίζω ότι η γιόγκα μπορεί να μας δώσει αυτή την εμπειρία, να επιστρέψουμε για να εκπληρώσουμε μια λειτουργία που πρέπει να εκπληρώσουμε.

 

Αντώνης: Πιστεύετε λοιπόν ότι πρέπει να επιστρέψουμε στην κατάσταση μιας αυτόχθονης κοινωνίας; Ή μήπως είναι δυνατό να το εφαρμόσουμε στην είδη υπάρχουσα;

Gregor:  Κοιτάξτε, νομίζω ότι θα ήταν φανταστικό αν μπορούσαμε να το κάνουμε αυτό αλλά προσωπικά δεν νομίζω ότι η επιστροφή θα ήταν πρακτική ή πιθανή. Νομίζω ότι μπορεί να υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που θα ήταν διατεθειμένοι να το κάνουν αυτό, υπάρχει στην πραγματικότητα ένα κίνημα που ονομάζεται rewilding movement. Οι άνθρωποι πραγματικά προσπαθούν ουσιαστικά να ζήσουν σαν αυτόχθονες. Νομίζω όμως ότι δεν θα γίνει μαζικό κίνημα, ότι θα είναι πάντοτε περιθωριοποιημένο.

Και νομίζω ότι πιθανότατα δεν είναι πρακτικό, επομένως θα πίστευα ότι θα πρέπει να βρούμε τρόπους να προχωρήσουμε ενώ ταυτόχρονα ενεργούμε από μια αυθεντική πνευματική θέση, όπου οι άνθρωποι έχουν μια πνευματική εμπειρία και από αυτό αισθάνονται ότι έχουν καθήκον προς το σύνολο.

Το θέμα είναι επίσης ότι υπάρχει και το ερώτημα σε αυτό το σημείο εάν είναι ήδη πολύ αργά για να επιστρέψουμε σε μια αυτόχθονη κοινωνία, διότι νομίζω ότι έχουμε κάνει τόσο πολύ βλάβη στη βιόσφαιρα που δεν μπορούμε να την σώσουμε ή να ανακάμψουμε χωρίς τη χρήση της τεχνολογίας.

 

Αντώνης: Στο βιβλίο σας με τίτλο “Samadhi” υπάρχει μια μικρή πρόταση στην αρχή:

“Πολλοί σύγχρονοι ασκούμενοι ασκούν μόνο asana και πιστεύουν ότι αυτό είναι η  γιόγκα. Και επειδή δεν καταλαβαίνουν ολόκληρη τη διαδικασία, τελικά επιτυγχάνουν μόνο υγεία. Η υγεία δεν πρέπει να απορριφθεί ως ασήμαντη αλλά τα περισσότερα ζώα στη φύση είναι υγιή. Ακόμα κι αν είστε υγιείς, θα πεθάνετε σαν ένα υγιές ζώο, εκτός αν κάνετε κάποια επιπλέον προσπάθεια για να αναπτύξετε την ανθρωπιά σας και την πνευματικότητά σας.”

Ποιες είναι αυτές οι πρόσθετες προσπάθειες; Ποια θα ήταν τα βήματα για κάποιον που θα ήθελε να κάνει ένα βήμα πιο πέρα από την asana;

Gregor: Νομίζω ότι αυτό που είναι πραγματικά σημαντικό είναι ότι, όταν κάποιος ξεκινά την γιόγκα ή όταν κάποιος έχει τη δίψα να προχωρήσει περισσότερο, είναι σημαντικό να είναι διαθέσιμες καλής ποιότητας πληροφορίες. Και λόγο αυτού έγραψα όλα τα βιβλία μου, και ιδιαίτερα με αυτό κατά νου ένοιωσα ότι θα ήταν πολύ καλό όταν άρχιζα να κάνω γιόγκα αν κάτι σαν το βιβλίο Samadhi ήταν διαθέσιμο από την αρχή του ταξιδιού μου. Επειδή αν δεν ξέρετε πού πηγαίνετε ή που θέλετε να πάτε θα καταλήξετε κάπου αλλού.

Είναι πραγματικά καλό στην αρχή να έχετε μια κατανόηση για το πού πηγαίνετε ή πού θέλετε να πάτε, τι είναι δυνατό, τι είναι διαθέσιμο ώστε να μην κολλήσετε νωρίς στην πορεία σας. Για παράδειγμα, εγώ πιθανότατα είχα κολλήσει για περίπου μια δεκαετία ή λίγο περισσότερο σε σχεδόν αποκλειστική πρακτική asana ή είχα μια εμμονή με αυτή. Και έτσι νομίζω ότι είναι πραγματικά καλό στην αρχή εάν όλες οι πληροφορίες είναι διαθέσιμες για το που η γιόγκα οδηγεί και επίσης αν όλες οι τεχνικές διδάσκονται.

 

Αντώνης: Πιστεύετε ότι μπορείτε να βάλετε το Samadhi σε απλά λόγια για τους ανθρώπους που δεν ξέρουν τι είναι αυτό;

Gregor: Υπάρχουν δύο είδη Samadhi που είναι πολύ διαφορετικά. Το ένα ονομάζεται “Samadhi με αντικείμενο” και το αποτέλεσμα του Samadhi με αντικείμενο είναι να βιώσουμε τον κόσμο όπως είναι πραγματικά. Αυτό που σημαίνει αυτό είναι ότι δεν σχετιζόμαστε με τον κόσμο μέσα από την ανθρώπινη υπόσταση μας. Όλοι έχουμε αυτό που ονομάζουμε ανθρώπινη υπόσταση, το οποίο είναι ουσιαστικά ένας ρομποτικός προγραμματισμός που έχουμε από το παρελθόν μας που μας εμποδίζει να είμαστε πραγματικά ζωντανοί και ικανοί να βιώνουμε τον κόσμο όπως είναι πραγματικά. Έτσι, ο στόχος του Samadhi είναι να μας κάνει ικανούς για αυτό, μας επιτρέπει να βιώσουμε τον κόσμο χωρίς την υπόσταση μας.

Το “Samadhi άνευ αντικειμένου” είναι ένα Samadhi που μας δείχνει αυτό που θα αποκαλούσαμε τον βαθύ εαυτό, την πραγματική μας φύση. Έτσι, το Samadhi άνευ αντικειμένου μας κάνει να συνειδητοποιήσουμε το γεγονός ότι ο βαθύς Εαυτός μας, ο αληθινός μας Εαυτός είναι απεριόριστος, αιώνιος και χωρίς ποιότητα, αυτό σημαίνει ότι γνωρίζουμε από εμπειρική πλευρά ότι δεν πεθαίνουμε όταν το σώμα πεθάνει. Το να έχουμε ένα σώμα είναι ένα προνόμιο αλλά δεν είμαστε το σώμα, δηλαδή σταματάει αυτή την ταύτιση με το σώμα.

 

Αντώνης: Έχετε κάποιες συμβουλές, οδηγίες για τους καινούργιους ασκούμενους; Τι θα θέλατε να γνωρίζετε πριν από 40 χρόνια, όταν αρχίσατε την πρακτική σας;

Gregor: Μια θα ήταν ότι θα ήθελα να κατανοήσω τη διαδικασία του Samadhi, ότι υπάρχουν 8 διαφορετικοί τύποι Samadhi και θα ήθελα πραγματικά να καταλάβω πού οδηγεί το Samadhi. Και τότε θα έδινα νωρίτερα περισσότερη έμφαση στα λεγόμενα υψηλά άκρα της γιόγκα, αυτό είναι το πρώτο. Νομίζω ότι είναι πολύ καλό να έχουμε μια κατανόηση αυτού από νωρίς.

Και το άλλο πράγμα είναι ότι φυσικά σχετικά νωρίς θα ήθελα να ξεκινήσω αυτό που ονομάζω μια “ολοκληρωμένη ένωση όλων των γιόγκικων τεχνικών”. Για να σας δώσω μια ιδέα τι είναι αυτό θα θέσω ένα παράδειγμα. Η asana είναι δομημένη από ορισμένα στοιχεία που περιλαμβάνουν τα bandha, το σημείο εστίασης, την αναπνοή & μια συγκεκριμένη ακολουθία, και όλα αυτά τα δομημένα στοιχεία θα είναι αυτά καθαυτά στις ασκήσεις αναπνοής σας και στον διαλογισμό σας με άλλες μεθόδους να έρχονται στο προσκήνιο.

Για παράδειγμα στην γιόγκικη αναπνοή, τα αναπνευστικά στοιχεία είναι στο προσκήνιο όπως στην ασάνα και στον διαλογισμό, στην πραναγιάμα είναι στο προσκήνιο, αλλά τα bandhas είναι ακόμα εκεί, χρησιμοποιούμε mudras και χρησιμοποιούμε mantra. Και πηγαίνουμε στον γιόγκικο διαλογισμό όπου ο οραματισμός έρχεται στο προσκήνιο, αλλά η αναπνοή είναι ακόμα εκεί, η στάση είναι ακόμα εκεί, η mudra είναι ακόμα εκεί, τα mantras είναι ακόμα εκεί. Έτσι, αν μπορούσα να γυρίσω πίσω, θα άρχιζα νωρίς να ασκούμαι σε αυτή την ολοκληρωμένη επιστημονική ένωση των τεχνικών αυτών, όπου τα ίδια δομημένα στοιχεία επαναλαμβάνονται.

 

Αντώνης: Και μπορείτε να εξηγήσετε γιατί είναι σημαντικό όχι μόνο να κάνoυμε asana ή γιατί δεν είναι το μόνο πράγμα που πρέπει να κάνoυμε; Γιατί δεν είναι αρκετό;

Gregor: Κοιτάξτε ο T. Krishnamacharya είπε ότι από την πρακτική των γιόγκικων σκελών παίρνετε τα οφέλη σε σχέση με αυτά τα σκέλη. Αυτό σημαίνει είπε ότι παίρνετε από την asana τα φυσικά οφέλη. Και παίρνετε κάποια άλλα οφέλη, αλλά νομίζω ότι πολύ συχνά στη σύγχρονη γιόγκα τα άλλα οφέλη είναι υπερβολικά τονισμένα, η ανακούφιση από το στρες, ότι γινόμαστε πιο χαλαροί, ότι ερχόμαστε στο παρόν, αλλά για να πάρουμε βαθιά αναπνευστικά οφέλη τα οποία εμείς καλούμε pranic(ενεργειακά) οφέλη και διανοητικά οφέλη πρέπει να ασκηθούμε και στα άλλα σκέλη.

Έτσι ο λόγος για τον οποίο αυτό είναι τόσο σημαντικό, ιδιαίτερα αυτά τα τρία: η asana η σωματική άσκηση, η πραναγιάμα η αναπνευστική εκπαίδευση και ο διαλογισμός που είναι η διανοητική εκπαίδευση, είναι επειδή η λεγόμενη ανθρώπινη υπόσταση η οποία για παράδειγμα, αποτελείται από τραύμα που μπορεί να έχεις ή να είχες στη ζωή σου από κάτι που είχες βιώσει και αυτό πραγματικά περιορίζει την ζωτική σου αυτό-έκφραση σήμερα. Ένα  παράδειγμα αυτού είναι η πίστη στον εαυτό σας, ή η αυτοεκτίμηση, ή ο αυτοσεβασμός, ακριβώς όπως μια πεποίθηση σε αυτό που δεν μπορείτε να κάνετε, σε αυτό που μπορείτε να κάνετε, ή σε αυτό που θα θέλατε να κάνετε.

Υπάρχουν λοιπόν όλα αυτά τα τραύματα και είναι σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε ότι τα τραύματα αυτά αποθηκεύονται ή ας πούμε καλύτερα είναι κρυπτογραφημένα ταυτόχρονα στο φυσικό, στο αναπνευστικό και στο νοητικό επίπεδο. Για παράδειγμα, εάν είχατε κάτι πραγματικά τραυματικό, αυτό θα περιόριζε το μοτίβο της αναπνοής σας, δηλαδή ορισμένες περιοχές που δεν μπορείτε να αναπνεύσετε ή ότι η αναπνοή σας θα είναι ρηχή ή θα έχετε κρίσεις πανικού.

Ομοίως έχετε στο μυαλό σας ορισμένα πράγματα που επαναλαμβάνονται σαν εφιάλτες και σε ορισμένες καταστάσεις προκαλούν τρόμο. Και ομοίως το ίδιο τραύμα είναι επίσης στο φυσικό ιστό και εδώ μπορεί να παραμορφώσει τη στάση του σώματος σας. Και είναι σημαντικό να εργαστούμε ταυτόχρονα σε όλους αυτούς τους τομείς.

 

Αντώνης: Έχετε κάποια συμβουλή για τους ανθρώπους που κάνουν ήδη γιόγκα σε κάποιο στούντιο ή κάνουν μόνοι τους πρακτική; Ειδικά αν κάνουν Ashtanga, γιατί υπάρχει όλο αυτή η πίεση και οι ασκούμενοι είναι σκληροί με το σώμα τους και νομίζω ότι είναι λίγο διαφορετικό από τη φιλοσοφία σας και τον τρόπο που προσεγγίζετε την πρακτική σας.

Gregor: Μια συμβουλή που θα ήθελα να δώσω είναι να πάρετε όσο περισσότερο μπορείτε ποιοτικές πληροφορίες, και αυτός είναι ο λόγος που έγραψα τα βιβλία μου. Και έπειτα ένα άλλο πράγμα είναι να μην γίνετε θύμα κάποιου personality cult (λατρεία κάποιου ανθρώπου, τύπου αίρεση).

 

Αντώνης: Εννοείτε κάτι σαν γκουρού;

Gregor: Ναι. Νομίζω ότι είναι σημαντικό να σκεφτόμαστε τις δράσεις των δασκάλων μας, να θέτουμε απορίες και να τους καθιστούμε υπεύθυνους αν χρειαστεί, δηλαδή να μην έχουμε σαν βάση ότι “θέλω να πιστεύω ότι αυτό το πρόσωπο ξέρει τα πάντα”. Είχα μια εμπειρία πριν από 20 χρόνια όταν ήμουν με έναν συγκεκριμένο δάσκαλο και παρατήρησα ότι αυτός ο δάσκαλος έκανε παράξενα πράγματα και είπα τακτικά σε μια φίλη μου, η οποία είχε επίσης τον ίδιο δάσκαλο, ότι ο δάσκαλος έκανε αυτά τα πράγματα. Είπα ότι ως δάσκαλος/γκουρού της γιόγκα υποτίθεται ότι δεν κάνεις αυτά τα πράγματα και μου είπε “ναι αυτό είναι αλήθεια” αλλά είναι ο γκουρού μας, και στο τέλος είπε να σταματήσω να της μιλάω γι’ αυτό. Και τελικά μου είπε “κοίταξε η προσέγγισή σου είναι πολύ δύσκολη, εγώ θέλω απλώς να βρω κάποιον που να μπορώ να του παραδοθώ εντελώς και σε αντάλλαγμα να διορθώσει όλα τα προβλήματα μου”.

Επομένως, αυτό που σημαίνει αυτό από μια ψυχολογική οπτική είναι, ότι αρνούμαστε να μεγαλώσουμε και ότι έχουμε ορισμένα θέματα από την παιδική μας ηλικία με τους γονείς μας. Όταν είμαστε παιδιά, έχουμε αυτή την ανάγκη οι γονείς μας να φροντίζουν και να διορθώνουν όλα τα προβλήματά μας. Και τότε, αν δεν είσαστε εντελώς ώριμοι προβάλλετε αυτά σε δασκάλους, ηγέτες (π.χ. πολιτικούς ηγέτες) κ.τ.λ.

Αυτός ο ψυχολογικός μηχανισμός ονομάζεται προβολή και ειδικά όταν πρόκειται για έναν πνευματικό δάσκαλο πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί με αυτό, είναι μια βαθιά λαχτάρα μέσα στον άνθρωπο ότι βρήκαμε κάποιον που θα φτιάξει τα προβλήματά μας για εμάς. Αλλά νομίζω ότι στην πραγματικότητα οι γονείς μας ήταν οι τελευταίοι άνθρωποι που μπορεί να είχαν αυτή την ευθύνη και όταν μεγαλώνουμε πρέπει να αναλάβουμε την ευθύνη για τον εαυτό μας.

Το πρόβλημα είναι επίσης ότι δεν κάνουμε και στους δασκάλους μας καλό αν το προβάλλουμε αυτό σ’ αυτούς, διότι ναι προσωρινά τους ανυψώνουμε σε ένα βάθρο και μπορεί να νιώθουν πραγματικά καλά για τον εαυτό τους, ότι λατρεύονται ως θεότητες, ότι είναι Θεοί, αλλά νομίζω ότι τελικά θα πέσουν από αυτό το βάθρο και δεν θα είναι μια καλή πτώση. Έτσι ένας δάσκαλος βραχυπρόθεσμα είναι κολακευμένος αν του δείξουμε αφοσίωση, αλλά μακροπρόθεσμα ψυχολογικά δεν είναι πραγματικά καλό, καθώς δεν υπάρχει όφελος και για καμία από τις δύο πλευρές.

Επίσης ως δάσκαλος, είναι σημαντικό αν κάποιος έρθει με τέτοια διάθεση, να δείξετε τον εαυτό σας σαν ικανό να κάνει λάθη, να δείξετε τον εαυτό σας ως θνητό και στη συνέχεια, αν ο μαθητής προσπαθήσει να σας βάλει επάνω σε αυτό το βάθρο, να αποχωρήσετε αμέσως . Είναι πολύ δελεαστικό, πολύ σαγηνευτικό για έναν δάσκαλο να παραμείνει επάνω σε εκείνο το βάθρο, αλλά τελικά αυτό θα γίνει και η καταστροφή του δασκάλου.

 

Αντώνης: Και τι γίνεται με τους ανθρώπους που κάνουν μόνοι τους πρακτική και δεν έχουν δάσκαλο; Ποιες θα είναι μερικές πηγές καλών πληροφοριών;

Gregor: Σκεφτόμενος ακριβώς αυτούς τους ανθρώπους έχω γράψει τα βιβλία μου. Έτσι, τα βιβλία μου είναι κυρίως για ασκούμενους που δεν έχουν πρόσβαση σε δάσκαλο.

 

Αντώνης: Ωραία, ας προχωρήσουμε σε κάτι διαφορετικό. Έχουμε δει ότι συνεργάζεστε για την δημιουργία του ντοκιμαντέρ “Η Βιομηχανία της Γιόγκα” (The Yoga Industry), ποια είναι η γνώμη σας γενικά για τη βιομηχανία της γιόγκα; Και ποια θα είναι τα βασικά πράγματα για τα οποία θα μιλήσετε στο ντοκιμαντέρ;

Gregor: Κοιτάξτε χρόνια πριν, όταν η γιόγκα έγινε ένα μαζικό κίνημα, το οποίο πιθανότατα ξεκίνησε στις αρχές του 2000, η γιόγκα πραγματικά εξερράγη. Ξέρετε ότι ασκούμαι στην γιόγκα από τα τέλη της δεκαετίας του 1970 και κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’80 άρχισαν να με πλησιάζουν και να μου λένε “μα καλά γιατί δεν διδάσκεις”. Και εγώ είπα ότι “δεν μπορώ να διδάξω, δεν έχω ιδέα, δεν ξέρω τι είναι”. Συνεπώς, συνέχισα να εξασκούμαι, αλλά ακόμα κι όταν άρχισα να διδάσκω τη δεκαετία του 1990, ποτέ δεν περίμενα ότι θα μετατραπεί σε μαζικό κίνημα.

Και στις αρχές του 2000 μόλις άρχισε να εκρήγνυται και οι άνθρωποι έλεγαν «είναι τόσο καταπληκτικό ότι η γιόγκα γίνεται πραγματικά κάτι τόσο μεγάλο», έλεγα «ας δούμε αν αυτό είναι καλό, γιατί σίγουρα θα υπήρχαν αρνητικές συνέπειες που μπορεί να αντισταθμίσουν τα θετικά αποτελέσματα “.

Δεν είμαι ακόμη βέβαιος εάν τα αρνητικά αποτελέσματα υπερτερούν των θετικών αποτελεσμάτων, διότι ένα πράγμα είναι σαφές: τη στιγμή που η γιόγκα έγινε μαζική αγορά, και επειδή ζούμε σε μια καπιταλιστική κοινωνία, η αγορά θα καθορίσει ποιο θα είναι το αποτέλεσμα του προϊόντος.

Και έτσι πολλοί άνθρωποι που κάνουν τώρα γιόγκα θέλουν απλά να τεντωθούν, ή να κάνουν μια μικρή άσκηση επειδή δεν θέλουν να κάνουν κάποια μορφή άσκησης που είναι πολύ έντονη. Πριν από χρόνια άκουσα ένα απόσπασμα από μια συνέντευξη της Τζούλια Ρόμπερτς που έλεγε «ότι δεν μπορεί να συνδεθεί με τη φιλοσοφία της γιόγκα ότι το κάνει μόνο για το yoga butt». Και εκεί ξεκινάει το πρόβλημα, και πιθανώς η πλειοψηφία των ανθρώπων που κάνουν γιόγκα είναι εκεί για τα σωματικά οφέλη, το σχήμα του σώματός τους, ακόμη και για καλλωπισμό, και η γιόγκα πωλείται τώρα στις γυναίκες ως μέθοδος καλλωπισμού.

Και εξαιτίας αυτού, και επειδή αυτοί οι άνθρωποι είναι η πλειοψηφία, αυτοί οι άνθρωποι καθορίζουν τώρα ποιοι δάσκαλοι είναι επιτυχημένοι. Έτσι έχουμε μια νέα γενιά δασκάλων που έχουν μεγάλη επιτυχία, προσελκύουν πολλούς μαθητές, ξέρουν πώς να μαρκετάρουν τον εαυτό τους μέσα από τα κοινωνικά μέσα, και έχουν πραγματικά εναρμονιστεί με το κίνημα ότι η γιόγκα είναι μόνο για το σώμα. Οι επιτυχημένοι δάσκαλοι γιόγκα πουλάνε τη δικιά τους σειρά ρούχων, πουλάνε ακόμη και τη δική τους σειρά καλλυντικών, εργάζονται ακόμη και ως ταξιδιωτικοί πράκτορες, και μπορείς να κάνεις κράτηση για ταξίδια στην Ινδία προς τα διάφορα ιστορικά αξιοθέατα εκεί διαμέσου αυτών.

 

Αντώνης: Υπάρχει λοιπόν περισσότερη ταυτοποίηση με το σώμα τώρα;

Gregor: Ναι, ακριβώς, με άλλα λόγια υπάρχει μια γενιά δασκάλων γιόγκα που τώρα αυξάνουν ακόμη περισσότερο την γιόγκα ως προϊόν, και αυτό αυξάνει την ταυτοποίηση με το σώμα, όπου η γιόγκα αποτελούσε δρόμο πνευματικής απελευθέρωσης. Και η γιόγκα δεν είναι καθόλου αντίθετη με το σώμα, αλλά λέει ότι ομοίως το σώμα και το μυαλό είναι εργαλεία. Εάν τρέχουν τη ζωή σας τότε είστε σκλάβοι, πρέπει να είστε σε θέση να χρησιμοποιήσετε το σώμα και το μυαλό σας κατάλληλα και να μην είστε σκλάβοι του σώματος και του νου και να τα αφήνετε να ελέγχουν τη ζωή σας.

 

Αντώνης: Υπάρχει κάτι που μπορούν να κάνουν οι ασκούμενοι; Πιστεύετε ότι είναι δυνατόν να αλλάξουμε αυτή τη στάση με κάποιο τρόπο; Ώστε να επηρεαστεί και η μάζα;

Gregor: Ναι, ξέρετε τι μπορεί να το αλλάξει αυτό, να μην διδάσκουμε μόνο asana. Νομίζω ότι η άσανα δεν μπορεί πραγματικά να φτάσει σε μια αίσθηση αυτού που ονομάζουμε υπερβατικότητα του εγώ(Ego Transcendence). Αυτό σημαίνει να έχετε μια εμπειρία που η αίσθηση του Εαυτού γίνεται πολύ μεγαλύτερη από ότι είναι τώρα. Προς το παρόν οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν ότι είμαστε το σώμα, έτσι γιόγκα μπορεί να σας δώσει αυτό που αποκαλούμε μια υπερβατική εμπειρία, όπου βιώνετε ότι είστε πολύ περισσότερο από το σώμα. Αλλά δεν μπορείτε πραγματικά να το κάνετε αυτό αν διδάσκετε μόνο asana, έτσι πρέπει να διδάσκονται οι πτυχές της pranayama και του διαλογισμού της γιόγκα.

 

Αντώνης: Έτσι οι άνθρωποι πρέπει να έχουν μια ολοκληρωμένη πρακτική γιόγκα (Integrated Yoga Practice);

Gregor: Ναι, αυτό είναι σωστό, αλλά φυσικά τώρα έχουμε ένα πρόβλημα. Τώρα έχουμε ένα κύκλο ανατροφοδότησης(feedback loop), αφενός έχουμε μια μάζα ανθρώπων που έρχονται στη γιόγκα κυρίως για σωματικούς σκοπούς και λόγο αυτού δημιουργούνται δάσκαλοι που θα ικανοποιήσουν τις ανάγκες της συγκεκριμένης αγοράς. Γι’ αυτό τώρα είναι βέβαια πολύ δύσκολο να πούμε ότι θα πρέπει να σας ξανά-εκπαιδεύσουμε, φυσικά αυτό δεν είναι κάτι που είναι πραγματικά δυνατό. Δεν μπορείτε να διδάξετε βίαια τη γιόγκα, θα έχετε ανθρώπους που δεν ενδιαφέρονται απολύτως για το πνευματικό μονοπάτι. Δεν μπορείτε φυσικά να πείτε ότι πρέπει να ενδιαφέρεστε.

 

Αντώνης: Ή επίσης φοβούνται.

Gregor: Ναι σωστά, πολλοί δάσκαλοι τώρα εκφοβίζονται και δεν προσπαθούν να προσεγγίσουν αυτό το θέμα και νομίζω ότι αυτό που είναι σημαντικό για έναν δάσκαλο της γιόγκα είναι να παραμείνει αληθινός στην τάξη, ότι διδάσκει μια πνευματική πρακτική . Και όταν διδάσκουμε, δεν πρέπει φυσικά να το τρίβουμε στην μούρη τους, αλλά πρέπει να υπάρχει μόνιμα ως προσφορά και να μπορούν να πάνε προς αυτή την κατεύθυνση αν το θέλουν.

 

Αντώνης: Μπορούμε μόνο να το κάνουμε διαθέσιμο;

Gregor: Ναι σωστά, θα μπορούσατε για παράδειγμα, αν έχετε ένα στούντιο γιόγκα να έχετε αφιερωμένα εργαστήρια/τάξεις στην πραναγιάμα ή εργαστήρια/τάξεις διαλογισμού που είναι προκαθορισμένες. Μερικές φορές είναι δύσκολο να τα κάνετε όλα σε μια γενική τάξη.

 

Αντώνης: Μπορείτε να μας δώσετε έναν ορισμό της γιόγκα και τι είναι η γιόγκα για εσάς;

Gregor: Η γιόγκα είναι ουσιαστικά ένα σύστημα αυτό-καλλιέργειας ή ψυχολογίας που θα μπορούσατε να πείτε ότι βγαίνει από τις Βέδες (Vedas). Θα έλεγα ότι είναι η βεδική μορφή της αρχαίας ψυχολογίας και είναι ουσιαστικά ένα μονοπάτι για την εσωτερική ελευθερία και την ανεξαρτησία. Επειδή ο τρόπος με τον οποίο η σύγχρονη κοινωνία μας ανατρέφει, είναι είτε να είμαστε απόλυτα εξαρτημένοι από το σώμα, οπότε είμαστε μόνο καταναλωτές πόρων, είτε είμαστε απόλυτα εξαρτημένοι από το μυαλό, οπότε γινόμαστε εθισμένοι στον έλεγχο, αρχίζουμε δηλαδή πραγματικά να ενδιαφερόμαστε να ελέγξουμε όλα τα πιθανά αποτελέσματα του τι μπορεί να πάει στραβά με τη ζωή μας.

Και στις δύο περιπτώσεις, η επιρροή μας στη βιόσφαιρα είναι αρνητική, διότι εάν κοιτάξετε την τεχνολογία και την επιστήμη, φαίνεται ότι αναζητάει το συνολικό έλεγχο της βιόσφαιρας, ή τον απόλυτο έλεγχο των πάντων, ανεξάρτητα από το τι μπορεί να πάει στραβά. Αυτό που έχει διδαχθεί στη Βίβλο νομίζω ότι είναι μια λάθος μετάφραση από την εβραϊκά, ότι πρέπει να κάνουμε τη γη την επικράτεια/κτήμα μας, έτσι η επιστήμη και η τεχνολογία έχουν πάρει αυτή τη θρησκευτική εντολή από τη Βίβλο και την έχουν μετατρέψει σε πραγματικότητα. Αυτό είναι το αποτέλεσμα της εξάρτησης από το μυαλό. Αν εξαρτηθείτε από το σώμα, απλά γίνεστε καταναλωτής και εξαντλείτε τους πόρους της βιόσφαιρας.

Έτσι, η γιόγκα στοχεύει να γίνουμε ανεξάρτητοι από το σώμα και το μυαλό. Σε αυτή την περίπτωση τελικά θα ζήσετε αρμονικά και ειρηνικά με την υπόλοιπη ζωή.

 

Αντώνης: Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας.

Gregor: Ευχαρίστηση μου.

 

 

Namaste

Αντώνης Χαραλάμπους

 

Σχετικά με τον Gregor Maehle:

O Gregor Maehle ξεκίνησε την πρακτική του στην γιόγκα πριν 40 χρόνια το 1978. Στα μέσα της δεκαετίας του 1980 ξεκίνησε ετήσια ταξίδια στην Ινδία, όπου σπούδασε με διάφορους γιόγκικους και ταντρικούς δασκάλους, παραδοσιακούς Ινδούς sadhus και ασκητές. Αφότου έκανε πρακτική με τον BKS Iyengar πέρασε δεκατέσσερις μήνες στο Mysore και το 1997 εξουσιοδοτήθηκε να διδάξει Ashtanga Yoga από τον K. Pattabhi Jois. Από τότε άρχισε να ερευνά τις ανατομικές ευθυγραμμίσεις των στάσεων και τα ανώτερα άκρα της γιόγκα. Έμαθε τις γνώσεις του στην ανατομία από τις σπουδές του στην ιατρική και έχει επίσης έχει σπουδάσει ιστορία, φιλοσοφία και συγκριτική θρησκεία.

Στην Ινδία ο Gregor έλαβε επίσης οκτώ μήνες ένα προς ένα διδασκαλία στις γραφές και τα ανώτερα σκέλη της Γιόγκα από τον B.N.S. Iyengar, μαθητή του T. Krishnamacharya, και εκπαιδεύτηκε στα σανσκριτικά από τον καθηγητή Narayanachar και τον Dr Chandrasekhar. Έζησε για αρκετά χρόνια σαν ερημίτης, μελετώντας Σανκριτικά &  τις γραφές της γιόγκα και ασκούταν σε τεχνικές της γιόγκα. Μαζί με τη σύζυγό του, Monica, το 1996 ίδρυσαν το 8 Limbs στο Perth της Αυστραλίας, το οποίο λειτουργούν μαζί για 21 χρόνια. Τώρα ζουν σε ένα τροπικό δάσος στην ενδοχώρα του Byron Bay, όπου περιστασιακά οργανώνουν εκπαιδευτικά για δασκάλους.

Η διεθνώς αναγνωρισμένη σειρά βιβλίων του Gregor αποτελείται από τα ακόλουθα: Ashtanga Yoga: Practice and Philosophy, Ashtanga Yoga: The Intermediate Series, Pranayama: The Breath of Yoga, Yoga Meditation: Through Mantra, Chakras and Kundalini to Spiritual Freedom and Samadhi The Great Freedom –έχουν πουλήσει περισσότερα από 75.000 αντίτυπα παγκοσμίως και έχουν μεταφραστεί σε οκτώ ξένες γλώσσες. Περαιτέρω βιβλία βρίσκονται σε εξέλιξη. Έχει προσκληθεί σε πολλές χώρες να διδάξει και έχει συνεισφέρει & του έχουν πάρει συνεντεύξεις από πολλά περιοδικά γιόγκα.

Σήμερα διδάσκει μια ανατομικά εκλεπτυσμένη ερμηνεία της παραδοσιακής vinyasa γιόγκα, ενσωματωμένη στην πρακτική των ανώτερων άκρων στο πνεύμα του Παταντζάλι και του Τ. Κρισναματσάρυα. Η ζωντανή αίσθηση του χιούμορ, οι πολλαπλές προσωπικές του εμπειρίες και η τεράστια και βαθιά γνώση των γραφών, ινδικής φιλοσοφίας και γιόγκικων τεχνικών συνδυάζονται και να κάνουν την διδασκαλία  του εφαρμόσιμη, σχετική και εύκολα προσβάσιμη σε όλους τους μαθητές του. Εκτός από την τα εκπαιδευτικά προγράμματα δασκάλων που κάνει μαζί με την Monica στη Μελβούρνη, το Περθ, το Τόκιο, τον Byron Bay και το Μπαλί, ο Gregor οργανώνει επίσης  εργαστήρια σε διάφορες τοποθεσίες σε όλο τον κόσμο.

Θα βρείτε τη σελίδα του blog του Gregor εδώ και την σελίδα του στο Facebook εδώ.

 

Αντώνης Χαραλάμπους